بررسی تکنولوژی‌های نوین در تولید مایو

1. استفاده از پارچه‌های با فناوری نانو

یکی از پیشرفت‌های مهم در صنعت تولید مایو، استفاده از پارچه‌های با فناوری نانو است. این پارچه‌ها از ذرات ریز نانو برای بهبود ویژگی‌های مختلف پارچه استفاده می‌کنند. برای مثال، با استفاده از این فناوری، پارچه مایو مقاوم‌تر در برابر آب و رطوبت می‌شود و به راحتی خشک می‌شود. همچنین، پارچه‌های نانو دارای خاصیت ضدباکتریال هستند که می‌توانند از رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها جلوگیری کنند، که این امر موجب افزایش بهداشت و دوام بیشتر مایو می‌شود. علاوه بر این، این پارچه‌ها به طور طبیعی مقاوم‌تر به فرسایش و تغییر رنگ ناشی از تماس با کلر و آب شور هستند.

2. استفاده از پارچه‌های سبک و انعطاف‌پذیر

با پیشرفت تکنولوژی، پارچه‌های جدیدی برای تولید مایوها به بازار آمده‌اند که علاوه بر سبکی، انعطاف‌پذیری بالایی دارند. این پارچه‌ها با استفاده از فیبرهای خاص و تکنولوژی‌های نوین مانند اسپاندکس یا لاکرا، امکان حرکت آزادانه‌تر را برای شناگران فراهم می‌کنند. این ویژگی برای ورزشکاران حرفه‌ای بسیار مهم است، زیرا توانایی حرکت بدون محدودیت در آب و حفظ سرعت بیشتر از اهمیت بالایی برخوردار است. به علاوه، این نوع پارچه‌ها توانایی بازگشت به حالت اولیه پس از استفاده را دارند که به دوام مایو افزوده و از افتادگی آن جلوگیری می‌کند.

3. مایوهای با سیستم‌های خنک‌کننده و گرم‌کننده

در دنیای مدرن، برخی از تولیدکنندگان مایو از سیستم‌های خنک‌کننده و گرم‌کننده برای بهبود راحتی شناگران استفاده می‌کنند. مایوهایی که دارای این تکنولوژی‌ها هستند، به بدن شناگر کمک می‌کنند تا در دماهای مختلف آب راحت‌تر بماند. به طور مثال، مایوهای با سیستم خنک‌کننده می‌توانند بدن شناگر را در دماهای بالاتر آب خنک نگه دارند، در حالی که مایوهای گرم‌کننده به حفظ گرمای بدن در آب‌های سردتر کمک می‌کنند. این کانال شرط بندی خارجیویژگی‌ها به ویژه در مسابقات حرفه‌ای شنا و استفاده در شرایط آب و هوایی مختلف مفید هستند.

4. مایوهای با فناوری بدون درز

یکی دیگر از پیشرفت‌های چشمگیر در صنعت تولید مایو، فناوری بدون درز است که در آن از تکنیک‌های پیشرفته برای دوخت و تولید مایو استفاده می‌شود. در این تکنولوژی، به جای دوخت معمولی، از فرآیندهایی مانند جوش‌دادن حرارتی یا لحیم‌کاری استفاده می‌شود که باعث می‌شود مایوها بدون درز و خطوط دوخت باشند. این نوع مایوها نه تنها از راحتی بیشتری برای شناگران برخوردارند، بلکه اصطکاک کمتری با آب ایجاد می‌کنند و سرعت شناگر را افزایش می‌دهند. همچنین، این مایوها از دوام بالاتری برخوردارند و در طول زمان دچار تغییر شکل یا آسیب نمی‌شوند.

5. مایوهای طراحی‌شده با الگوریتم‌های هوش مصنوعی

در تولید مایوهای حرفه‌ای، برخی از برندها از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای طراحی و ساخت مایوهای اختصاصی و مناسب هر شناگر استفاده می‌کنند. این الگوریتم‌ها می‌توانند ابعاد و ویژگی‌های فیزیکی بدن شناگر را تجزیه و تحلیل کنند و بهترین طراحی مایو را پیشنهاد دهند. به کمک این تکنولوژی، شناگران می‌توانند مایوهایی با تناسب کامل و ویژگی‌های بهینه دریافت کنند که نه تنها راحتی بیشتری را فراهم می‌کند بلکه به عملکرد بهتر در مسابقات کمک می‌کند. این فناوری به سرعت در حال گسترش است و انتظار می‌رود در آینده بیشتر به کار گرفته شود.

تاثیر شنا بر سوخت و ساز بدن

افزایش سوخت و ساز انرژی

شنا یکی از ورزش‌هایی است که می‌تواند تأثیر بسزایی در افزایش سوخت و ساز بدن داشته باشد. به دلیل اینکه شنا یک فعالیت هوازی است که عضلات مختلف بدن را به طور همزمان به کار می‌گیرد، می‌تواند میزان متابولیسم بدن را افزایش دهد. در هنگام شنا، عضلات به طور مداوم در حال فعالیت هستند و این فعالیت‌ها نیاز به انرژی زیادی دارند که باعث تحریک سیستم سوخت و ساز می‌شود. به ویژه در شناهایی که نیاز به سرعت یا شدت بالایی دارند، بدن مجبور به سوختن کالری‌های بیشتر برای تأمین انرژی می‌شود. در نتیجه، شنا می‌تواند به تسریع روند چربی‌سوزی کمک کند و در کنترل وزن و بهبود ترکیب بدنی اثرگذار باشد. علاوه بر این، شنا باعث افزایش گردش خون و اکسیژن‌رسانی به بافت‌های بدن می‌شود که این خود به عملکرد بهتر سیستم متابولیک کمک می‌کند. به همین دلیل شنا به عنوان یکی از ورزش‌های مؤثر برای بهبود سوخت و ساز بدن شناخته می‌شود.

تقویت سیستم قلبی عروقی

یکی از اصلی‌ترین تاثیرات شنا بر سوخت و ساز بدن، تقویت سیستم قلبی عروقی است. شنا به عنوان یک فعالیت هوازی، باعث بهبود عملکرد قلب و عروق می‌شود. با انجام تمرینات شنا، ضربان قلب افزایش می‌یابد و این باعث تقویت عضله کانال شرط بندی خارجیقلب و افزایش ظرفیت قلبی می‌شود. این فرآیند به بدن کمک می‌کند تا خون را سریع‌تر و با کارایی بالاتر به بافت‌ها و اندام‌ها منتقل کند. در نتیجه، شنا می‌تواند به افزایش سطح اکسیژن‌رسانی به بدن کمک کند و متابولیسم را در کل بدن تقویت نماید. همچنین، شنا به دلیل فشار آب بر روی بدن، موجب کاهش استرس بر سیستم قلبی و عروقی می‌شود و به افراد این امکان را می‌دهد که در مدت زمان طولانی‌تری به تمرینات خود ادامه دهند. این تأثیرات مثبت می‌توانند به کاهش خطر بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و سایر اختلالات قلبی کمک کنند.

افزایش ظرفیت تنفسی

شنا می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر روی ظرفیت تنفسی و کارایی ریه‌ها داشته باشد. به دلیل اینکه این ورزش در آب انجام می‌شود، فرد برای تنفس با مقاومت بیشتری روبه‌رو است که باعث تقویت عضلات تنفسی و بهبود عملکرد ریه‌ها می‌شود. تمرینات شنا باعث افزایش حجم تنفسی و توانایی ریه‌ها در استفاده بهینه از اکسیژن می‌شود. این به بدن کمک می‌کند تا در شرایط پرتنش و کمبود اکسیژن، به طور مؤثرتری انرژی تولید کند. شنا به ویژه برای افرادی که به بیماری‌های تنفسی مانند آسم مبتلا هستند، مفید است. این ورزش به تدریج باعث تقویت سیستم تنفسی شده و از شدت علائم بیماری‌های ریوی می‌کاهد. به علاوه، افزایش ظرفیت تنفسی به بهبود عملکرد ورزشی و همچنین کاهش خستگی در طول تمرینات دیگر کمک خواهد کرد.

تقویت عضلات و مفاصل

شنا یک ورزش کم‌فشار است که می‌تواند تأثیرات زیادی بر تقویت عضلات و مفاصل بدن داشته باشد. در این ورزش، بدن در داخل آب شناور است و این کمک می‌کند تا فشار کمتری به مفاصل وارد شود. این ویژگی باعث می‌شود شنا به عنوان یک ورزش ایمن برای افراد با مشکلات مفصلی یا کسانی که از آسیب‌های ورزشی رنج می‌برند، شناخته شود. شنا علاوه بر تقویت عضلات، به انعطاف‌پذیری بدن نیز کمک می‌کند. حرکت‌های متنوع و مقاومتی که در شنا وجود دارد، باعث می‌شود که عضلات در نواحی مختلف بدن تقویت شوند و از بروز آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود. عضلات اصلی بدن از جمله عضلات مرکزی، پشت و پاها به طور مؤثر در شنا به کار گرفته می‌شوند و این تمرینات موجب افزایش قدرت و استقامت عضلات می‌شود. همچنین، شنا باعث افزایش دامنه حرکتی مفاصل و جلوگیری از خشکی و آسیب‌دیدگی آن‌ها می‌گردد.

کاهش استرس و بهبود وضعیت روانی

شنا یکی از ورزش‌هایی است که می‌تواند به طور قابل توجهی به کاهش استرس و بهبود وضعیت روانی کمک کند. این ورزش به دلیل اثرات آرام‌بخش آب و تمرکز بر روی حرکات بدن، باعث کاهش سطوح استرس و اضطراب می‌شود. شنا همچنین تولید هورمون‌های خوشحال‌کننده مانند اندورفین‌ها را در بدن تحریک می‌کند که باعث بهبود روحیه و کاهش احساس خستگی و افسردگی می‌شود. علاوه بر این، شنا باعث می‌شود فرد تمرکز بیشتری روی نفس‌گیری و حرکت‌های بدن داشته باشد که این خود به نوعی تمرین مدیتیشن است و ذهن را از نگرانی‌ها و افکار منفی دور می‌کند. این تأثیرات مثبت می‌توانند در کاهش علائم افسردگی و اضطراب کمک کنند و به فرد احساس آرامش بیشتری بدهند. از آنجا که شنا به طور مداوم عضلات و سیستم تنفسی را به چالش می‌کشد، باعث افزایش قدرت ذهنی و جسمی فرد می‌شود و به او امکان می‌دهد تا با استرس‌های روزمره بهتر کنار بیاید.

بهترین روش‌های جلوگیری از آسیب کتف در شنا

1. گرم کردن صحیح قبل از شنا

گرم کردن بدن قبل از شنا نقش حیاتی در پیشگیری از آسیب کتف دارد. انجام حرکات کششی دینامیک به مدت 10-15 دقیقه ضروری است. تمرکز بر روی حرکات چرخشی شانه و بازوها بسیار مهم است. حرکات کششی باید آرام و کنترل شده انجام شوند تا عضلات به تدریج گرم شوند. گرم کردن ناکافی می‌تواند منجر به کشیدگی عضلات کتف شود. بهتر است با حرکات سبک مانند پروانه زدن شروع کنید. تمرینات تنفسی عمیق نیز به آماده‌سازی بدن کمک می‌کند. هرگز بدون گرم کردن مناسب وارد آب نشوید.

2. تقویت عضلات اطراف کتف

تقویت عضلات روتاتور کاف و ذوزنقه‌ای از آسیب‌های کتف جلوگیری می‌کند. تمرینات مقاومتی با باندهای کشی بسیار مؤثر هستند. حرکاتی مانند دور کردن بازو با باند کشی را در برنامه داشته باشید. تمرینات TRX نیز برای تقویت این ناحیه عالی عمل می‌کنند. شنا سوئدی اصلاح شده به تقویت عضلات کمکی کتف کمک می‌کند. تمرینات باید به صورت متعادل و با تکرارهای کنترل شده انجام شوند. استراحت کافی بینکانال شرط بندی خارجی جلسات تمرین را فراموش نکنید. تقویت متعادل عضلات جلویی و پشتی شانه بسیار مهم است.

3. اصلاح تکنیک‌های شنا

تکنیک نادرست شنا عامل اصلی آسیب‌های کتف است. در شنای آزاد، دست نباید بیش از حد به بیرون چرخانده شود. ورود دست به آب باید با زاویه مناسب و بدون فشار زیاد باشد. در شنای پروانه، زمان‌بندی صحیح حرکت دست‌ها حیاتی است. سرعت و قدرت حرکت باید متناسب با توانایی فرد باشد. استفاده از مربی مجرب برای اصلاح تکنیک ضروری است. فیلمبرداری از حرکات به شناسایی اشکالات کمک می‌کند. هرگز برای افزایش سرعت، تکنیک صحیح را فدا نکنید.

4. استراحت و ریکاوری مناسب

استراحت کافی بین جلسات تمرین به پیشگیری از آسیب کمک می‌کند. عضلات کتف به حداقل 48 ساعت زمان برای ترمیم نیاز دارند. استفاده از ماساژ و رولر فومی برای ریلکس کردن عضلات مفید است. دوش آب گرم پس از تمرین به بهبود گردش خون کمک می‌کند. تمرینات کششی پس از شنا را حتماً انجام دهید. خواب کافی و با کیفیت نقش مهمی در ریکاوری دارد. در صورت احساس درد یا ناراحتی، تمرین را متوقف کنید. برنامه تمرینی باید شامل روزهای استراحت فعال باشد.

5. استفاده از تجهیزات مناسب

استفاده از وسایل نامناسب می‌تواند به کتف آسیب بزند. انتخاب سایز مناسب عینک شنا از فشار به ناحیه کتف جلوگیری می‌کند. مایو یا لباس شنا نباید حرکت شانه‌ها را محدود کند. استفاده از پدال‌های دستی باید با احتیاط و تحت نظارت باشد. تخته شنا باید متناسب با اندازه بدن انتخاب شود. تجهیزات تمرینی مانند پاروهای کوچک به کاهش فشار کمک می‌کنند. قبل از استفاده از هر وسیله جدید با مربی مشورت کنید. تعویض به موقع تجهیزات فرسوده اهمیت زیادی دارد.

آموزش شیرجه برای مبتدیان

1. آشنایی با اصول اولیه شیرجه

شیرجه ورزشی مهیج ولی نیازمند رعایت اصول ایمنی است. ابتدا باید با انواع شیرجههای ساده مانند شیرجه جفتپا آشنا شوید. وضعیت بدن در حین شیرجه بسیار مهم است و باید ستون فقرات در حالت مستقیم قرار گیرد. دستها باید به سمت جلو کشیده شده و سر بین آنها قرار بگیرد. پاها باید کاملاً صاف و به هم چسبیده باشند تا فرم مناسبی ایجاد شود. نفسگیری قبل از شیرجه اهمیت زیادی دارد و باید به آرامی انجام شود. همیشه قبل از شیرجه زدن عمق آب را بررسی کنید. بهتر است اولین بار تحت نظر مربی مجرب تمرین کنید.

2. انتخاب محل مناسب برای شیرجه زدن

برای شروع یادگیری شیرجه، استخرهای کم عمق (حدود 3 متر) مناسبتر هستند. سکوی شیرجه باید استاندارد و دارای سطح ضدلغزش باشد. از شیرجه زدن در آبهای طبیعی بدون نظارت خودداری کنید. دمای آب باید مناسب باشد تا بدن دچار شوک نشود. محیط تمرین باید عاری از وسایل خطرناک و شلوغی باشد. نور کافی برای دیدن مسیر شیرجه ضروری است. حتماً از وجود نجاتغریق در محل مطمئن شوید. برای مبتدیان، سکوهای پایینتر (1 متری) برای شروع بهتر است.

3. تمرینات خشکی قبل از شیرجه

تمرینات آمادهسازی روی خشکی بخش مهمی از آموزش شیرجه است. ابتدا باید تمرینات کششی برای گرم کردن بدن انجام دهید. وضعیت صحیح بدن را میتوانید جلوی آینه تمرین کنید. پرشهای عمودی به تقویت عضلات پا کمک میکند. تمرینات تعادلی مانند ایستادن روی یک پا مفید خواهد بود. حرکات شنا روی زمین به تقویت بالاتنه کمک میکند. تنفس صحیح را در حالت سکون تمرین کنید. این تمرینات احتمال آسیب دیدگی در آب را کاهش میدهد.

4. تکنیکهای پایه شیرجه

شیرجه جفتپا سادهترین نوع برای شروع یادگیری است. در این روش باید از لبه استخر با پاهای جفت شروع کنید. کانال شرط بندی خارجیدستها باید مستقیم بالای سر قرار بگیرند و گوشها را بپوشانند. نگاه باید به سمت جلو و کمی پایین باشد. با فشار پاها به سمت بالا و جلو پرتاب شوید. در حین پرواز بدن باید کاملاً کشیده باشد. ورود به آب باید با نوک انگشتان و در زاویه حدود 45 درجه باشد. پس از ورود به آب چند متر به جلو شنا کنید.

5. رفع اشکالات رایج در شیرجه مبتدیان

ترس از ارتفاع شایعترین مشکل در مبتدیان است که با تمرین تدریجی رفع میشود. شیرجههای نامتقارن معمولاً به دلیل عدم هماهنگی دستها و پاهاست. ورود با شکم به آب نشان دهنده خمیدگی بدن است. باز شدن پاها در حین شیرجه از ضعف عضلات مرکزی نشأت میگیرد. بستن چشمها در حین شیرجه یک عادت غلط است که باید اصلاح شود. تمرینات مکرر جلوی آینه به رفع این مشکلات کمک میکند. استفاده از ویدئو برای تحلیل حرکات بسیار مفید است. مربی میتواند با ارائه بازخورد فوری به اصلاح حرکات کمک کند.

مدیریت استرس در مسابقات بزرگ

استفاده از تکنیک‌های تنفس

یکی از مهم‌ترین روش‌ها برای مدیریت استرس در مسابقات بزرگ، استفاده از تکنیک‌های تنفس است. تنفس عمیق و آرام می‌تواند به طور مؤثری سیستم عصبی بدن را آرام کند و به کاهش استرس کمک کند. با استفاده از روش‌هایی مانند تنفس دیافراگمی یا تنفس ۴-۷-۸، ورزشکاران می‌توانند ضربان قلب خود را کاهش دهند و احساس اضطراب و فشار را کم کنند. این نوع تنفس به مغز سیگنال می‌فرستد که بدن در حالت آرامش قرار دارد، که به کاهش احساس استرس و افزایش تمرکز کمک می‌کند. برای ورزشکارانی که در مسابقات بزرگ قرار دارند، این تکنیک‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا ذهن خود را از نگرانی‌های پیرامون مسابقه آزاد کنند و تنها بر روی عملکرد خود تمرکز کنند. در حقیقت، تمرین‌های تنفسی قبل از مسابقه می‌تواند به ورزشکاران کمک کند تا به حالت روانی مطلوب دست یابند و فشار روانی را کاهش دهند. با تمرین این تکنیک‌ها به صورت منظم، ورزشکاران قادر خواهند بود که هنگام رقابت‌ها با استرس کمتری مواجه شوند و عملکرد بهتری از خود نشان دهند.

تصویرسازی مثبت

تصویرسازی مثبت یکی دیگر از تکنیک‌های مؤثر برای مدیریت استرس در مسابقات بزرگ است. ورزشکاران با استفاده از این روش می‌توانند خود را در شرایط مسابقه تصور کرده و به طور ذهنی با موفقیت به انجام حرکات مورد نظر خود بپردازند. این روش به آن‌ها کمک می‌کند تا به جای تمرکز بر ترس‌ها و نگرانی‌ها، بر روی نقاط قوت خود تمرکز کنند. با تجسم پیروزی یا عملکرد عالی، ورزشکاران می‌توانند سطح استرس خود را کاهش دهند و به ذهن خود پیام‌هایی مثبت بفرستند که به آن‌ها اعتماد به نفس بیشتری می‌دهد. تصویرسازی مثبت همچنین به افزایش آمادگی ذهنی کمک می‌کند و ورزشکاران را برای مواجهه با چالش‌های پیش رو آماده می‌کند. این تکنیک به ویژه زمانی مؤثر است که ورزشکار با فشار زیاد یا شرایطکانال شرط بندی خارجی رقابتی سخت روبه‌رو باشد. با تمرین مستمر این روش، ورزشکاران می‌توانند در موقعیت‌های پر استرس ذهن خود را آرام کرده و بهترین عملکرد ممکن را از خود نشان دهند.

مدیریت زمان و برنامه‌ریزی دقیق

یکی از روش‌های کلیدی برای کاهش استرس در مسابقات بزرگ، مدیریت صحیح زمان و برنامه‌ریزی دقیق است. ورزشکارانی که در برنامه‌ریزی‌های خود دقیق عمل می‌کنند، می‌توانند استرس کمتری را تجربه کنند. با داشتن یک برنامه منظم و آماده‌سازی قبلی، از استرس ناشی از بی‌نظمی و نبود آمادگی جلوگیری می‌شود. ورزشکاران باید زمان کافی برای گرم کردن، استراحت و تمرکز بر روی اهداف خود در نظر بگیرند. در صورتی که همه چیز به درستی برنامه‌ریزی شده باشد، ورزشکار احساس کنترل بیشتری بر روی شرایط خواهد داشت. این احساس کنترل می‌تواند استرس را کاهش دهد و آن‌ها را در شرایط رقابتی آرام‌تر و متمرکزتر نگه دارد. علاوه بر این، برنامه‌ریزی دقیق به ورزشکاران این امکان را می‌دهد که به طور مؤثر از انرژی خود در طول مسابقه استفاده کنند و از خستگی بیش از حد جلوگیری کنند. با یک برنامه‌ریزی مناسب، ورزشکاران قادر خواهند بود که با آرامش بیشتری به مسابقه بپردازند و بر عملکرد خود تمرکز کنند.

تمرینات ذهنی و تمرکز

تمرینات ذهنی و تقویت تمرکز یکی از اجزای حیاتی برای مدیریت استرس در مسابقات بزرگ هستند. در بسیاری از مسابقات رقابتی، ورزشکاران ممکن است با فشارهای ذهنی و استرس‌های مختلفی روبه‌رو شوند. تقویت تمرکز و انجام تمرینات ذهنی مانند مدیتیشن یا تمرینات ذهن‌آگاهی به ورزشکاران کمک می‌کند تا بتوانند از پس این فشارها برآیند. تمرینات ذهنی به ورزشکاران این امکان را می‌دهند که خود را از هر گونه حواس‌پرتی یا افکار منفی دور نگه دارند و فقط بر روی هدف خود تمرکز کنند. این نوع تمرینات می‌تواند به افزایش توانایی در حفظ تمرکز در طول مسابقات کمک کند و استرس ناشی از فشار مسابقات را کاهش دهد. علاوه بر این، ورزشکارانی که تمرینات ذهنی انجام می‌دهند، در مواجهه با مشکلات و چالش‌های غیرمنتظره، قادر خواهند بود تا واکنش بهتری نشان دهند و به جای اضطراب، آرامش و کنترل بیشتری داشته باشند. در مجموع، تمرینات ذهنی می‌تواند کمک شایانی به کاهش استرس و بهبود عملکرد ورزشکاران در شرایط پرتنش داشته باشد.

حمایت اجتماعی و ارتباط با تیم

حمایت اجتماعی یکی از عوامل کلیدی در مدیریت استرس در مسابقات بزرگ است. ورزشکارانی که احساس حمایت از تیم و مربیان خود دارند، معمولاً استرس کمتری را تجربه می‌کنند. ارتباطات مثبت با هم‌تیمی‌ها و مربیان می‌تواند به ورزشکاران احساس اطمینان و آرامش دهد، چرا که آن‌ها می‌دانند که در صورت بروز مشکلات، می‌توانند به دیگران تکیه کنند. حمایت اجتماعی به ورزشکاران کمک می‌کند تا از نظر روانی مقاوم‌تر شوند و در مواجهه با استرس‌های ناشی از مسابقات، آرامش بیشتری داشته باشند. ورزشکاران باید روابط سالم و مثبتی با اعضای تیم خود داشته باشند تا بتوانند از نظر احساسی و روانی در کنار هم باشند. این نوع روابط نه تنها به کاهش استرس کمک می‌کند، بلکه موجب افزایش روحیه و انگیزه تیمی می‌شود. علاوه بر این، گفت‌وگو و تبادل نظر با مربیان می‌تواند به ورزشکاران کمک کند تا از نگرانی‌های خود رهایی یابند و با راهنمایی‌های صحیح، بهبود عملکرد خود را تجربه کنند. بنابراین، حمایت اجتماعی از اجزای ضروری مدیریت استرس در مسابقات بزرگ است که موجب می‌شود ورزشکاران با اعتماد به نفس و آرامش بیشتری در رقابت‌ها حاضر شوند.