پلاستیکهای موجود در آبهای آلوده میتوانند به شناگران آسیبهای جسمی وارد کنند. قطعات پلاستیکی بزرگ مانند کیسهها یا بطریها ممکن است باعث بریدگی یا خراش شوند. میکروپلاستیکها با نفوذ به پوست میتوانند التهاب یا حساسیت پوستی ایجاد کنند. این ذرات همچنین ممکن است هنگام شنا به طور تصادفی بلعیده شوند. زخمهای ناشی از پلاستیکها میتوانند به دلیل وجود باکتریها عفونی شوند. این خطرات برای شناگرانی که در آبهای آزاد و برای مدت طولانی شنا میکنند، بیشتر است. استفاده از لباسهای محافظ میتواند این خطرات را کاهش دهد. در کل، تماس با پلاستیکها سلامت جسمی شناگران را تهدید میکند.
میکروپلاستیکها ذرات ریزی هستند که از طریق بلع یا تنفس وارد بدن شناگران میشوند. این ذرات میتوانند سموم را به بدن منتقل کرده و باعث بیماریهای گوارشی شوند. مواد شیمیایی موجود در میکروپلاستیکها، مانند BPA، میتوانند تعادل هورمونی را مختل کنند. شناگرانی که به طور مداوم در آبهای آلوده شنا میکنند، بیشتر در معرض خطر هستند. این ذرات میتوانند در طولانیمدت به اندامهای داخلی آسیب برسانند. کودکان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف آسیبپذیرتر هستند. اجتناب از شنا در آبهای آلوده میتواند این خطرات را کاهش دهد. در نتیجه، میکروپلاستیکها تهدیدی جدی برای سلامت داخلی هستند.
پلاستیکهای شناور در آب حاوی مواد شیمیایی سمی مانند فتالاتها هستند که به آب نشت میکنند. این مواد از طریق پوست یا بلع وارد بدن شده و میتوانند به کبد و کلیهها آسیب برسانند. این مواد شیمیایی همچنین میتوانند باعث تحریک پوست و چشم شوند. شناگران حرفهای که مدت طولانی در آب هستند، بیشتر در معرض خطرند. این آلودگیها میتوانند باعث مشکلات بلندمدت مانند اختلالات هورمونی شوند. استفاده از عینک و لباس شنا میتواند تا حدی از تماس جلوگیری کند. این موضوع نیاز به پاکسازی آبها را نشان میدهد. در کل، مواد شیمیایی پلاستیکها خطر بزرگی برای شناگران هستند.
زبالههای پلاستیکی اکوسیستمهای آبی را تخریب کرده و تجربه شنا را تحت تاثیر قرار میدهند. پلاستیکها منظره طبیعی آب را زشت میکنند و حس لذت شنا را کاهش میدهند. این زبالهها به حیات دریایی آسیب میرسانند و زنجیره غذایی را مختل میکنند. کاهش گونههای آبزی میتواند کیفیت آب را پایین بیاورد. شناگران ممکن است به دلیل وجود پلاستیکها احساس ناراحتی کنند. این موضوع میتواند انگیزه شناگران تفریحی را کاهش دهد. پلاستیکها همچنین میتوانند به تجهیزات شنا آسیب برسانند. در نتیجه، آلودگی پلاستیکی تجربه شنا را منفی میکند.
شناگران حرفهای به دلیل تمرینات طولانی در معرض خطرات بیشتری از آلودگی پلاستیکی هستند. تماس مداوم با پلاستیکها میتواند به بیماریهای پوستی منجر شود. شناگران آماتور ممکن است به دلیل ناآگاهی، میکروپلاستیکها را بلعند. این خطرات میتوانند عملکرد ورزشی را کاهش دهند. لغو مسابقات در آبهای آلوده نیز برای حرفهایها مشکلساز است. استفاده از تجهیزات محافظتی میتواند خطرات را کم کند. آگاهی عمومی در مورد آلودگی ضروری است. در کل، آلودگی پلاستیکی برای همه شناگران خطرناک است.