گرمایش جهانی ناشی از تغییرات آبوهوایی دمای آب در استخرهای روباز و آبهای آزاد را افزایش داده است. این گرما باعث کاهش اکسیژن محلول در آب میشود که تنفس را برای شناگران سختتر میکند. کاهش اکسیژن استقامت بدنی را کاهش داده و عملکرد را تحت تاثیر قرار میدهد. دمای بالای آب همچنین خطر کمآبی را افزایش میدهد، زیرا بدن شناگر سریعتر آب از دست میدهد. این موضوع در مسابقات طولانیمدت مانند شنا در آبهای آزاد چالشبرانگیز است. شناگران ممکن است به دلیل گرما تمرکز خود را از دست بدهند و خستگی زودرس را تجربه کنند. مربیان باید برنامههای تمرینی را با توجه به دما تنظیم کنند. این تغییرات نیازمند تجهیزات خنککننده و مدیریت دقیقتر برای حفظ عملکرد شناگران است.
تغییرات آبوهوایی الگوهای بارندگی را نامنظم کرده و باعث بارشهای سنگین یا خشکسالی در مناطق مختلف شده است. بارندگیهای شدید میتوانند به تخریب امکانات شنا مانند استخرهای روباز منجر شوند. در مناطق دچار خشکسالی، کمبود آب برای پر کردن استخرها مشکلساز است. این مسائل باعث کاهش دسترسی به مکانهای تمرینی و رقابتی میشود. شناگران در این شرایط به امکانات سرپوشیده وابسته میشوند که ممکن است گران یا دور از دسترس باشند. هزینههای تعمیر و نگهداری استخرها نیز افزایش یافته است. این موضوع برنامهریزی برای رویدادهای شنا را دشوار کرده و گاهی باعث لغو مسابقات میشود. در کل، این تغییرات دسترسی به شنا را محدود کرده است.
افزایش شدت طوفانها به دلیل تغییرات آبوهوایی، برگزاری مسابقات شنا در آبهای آزاد را با مشکل مواجه کرده است. امواج قوی و جریانهای غیرمنتظره خطراتی برای شناگران ایجاد میکنند. این شرایط اغلب منجر به لغو یا تغییر زمانبندی مسابقات میشود. طوفانها به زیرساختهای ساحلی مانند محلهای شروع مسابقه آسیب میرسانند. شناگران باید برای این شرایط تمرینات خاصی انجام دهند که زمانبر است. برگزارکنندگان باید از پیشبینیهای دقیق جوی استفاده کنند تا ایمنی را تضمین کنند. این موضوع هزینههای لجستیکی را افزایش داده است. در نتیجه، شرایط جوی ناپایدار شنا در آبهای آزاد را پیچیدهتر کرده است.
افزایش سطح دریا به دلیل تغییرات آبوهوایی، زیرساختهای ساحلی شنا را تهدید میکند. سواحل و اسکلههای مورد استفاده برای مسابقات در معرض فرسایش و تخریب قرار دارند. این موضوع تعداد مکانهای مناسب برای شنا را کاهش داده است. نفوذ آب شور به استخرهای ساحلی کیفیت آب را پایین میآورد و هزینههای تصفیه را افزایش میدهد. بازسازی این امکانات منابع مالی زیادی نیاز دارد. شناگران و مربیان مجبورند به مکانهای دورتری سفر کنند که هزینه و زمان بیشتری میطلبد. این تغییرات برنامهریزی برای رویدادهای شنا را دشوار کرده است. در کل، افزایش سطح دریا چالشهای جدی برای زیرساختهای شنا ایجاد کرده است.
تغییرات آبوهوایی کیفیت آب در منابع طبیعی و استخرها را کاهش داده است. گرمایش آب و بارندگیهای نامنظم باعث رشد جلبکها و میکروبها شده که آب را آلوده میکند. این آلودگیها میتوانند به مشکلات پوستی و تنفسی برای شناگران منجر شوند. در آبهای آزاد، ورود فاضلاب به دلیل سیل، خطرات را افزایش میدهد. شناگران باید از تجهیزات محافظتی بیشتری استفاده کنند که هزینهبر است. تصفیه آب استخرها نیز به دلیل آلودگیهای محیطی دشوارتر شده است. این موضوع اعتماد شناگران به ایمنی آب را کاهش داده است. در نتیجه، کاهش کیفیت آب مانع بزرگی برای ورزش شنا است.