برای تقویت حس آب در شناگران مبتدی، ابتدا باید آنها را با مفهوم مقاومت آب آشنا کرد. حس آب به توانایی درک فشار و جریان آب در هنگام حرکت بدن در استخر اشاره دارد. شناگران مبتدی میتوانند با تمرینات سادهای مانند هل دادن آب با دستها یا پاها شروع کنند. به آنها آموزش دهید که دستهای خود را به آرامی در آب حرکت دهند و تغییرات فشار را احساس کنند. این تمرین باید در عمق کم انجام شود تا شناگر احساس امنیت کند. مربی باید شناگر را تشویق کند تا روی حس لامسه تمرکز کند و تفاوت بین حرکات سریع و آهسته را درک کند. تکرار این تمرین در جلسات ابتدایی به شناگر کمک میکند تا به تدریج با رفتار آب آشنا شود. این آگاهی اولیه به شناگر اعتمادبهنفس میدهد و پایهای برای یادگیری تکنیکهای پیشرفتهتر فراهم میکند.
تمرینات شناور ماندن به شناگران مبتدی کمک میکند تا ارتباط بهتری با آب برقرار کنند. شناور ماندن به معنای درک تعادل بدن در آب و احساس حمایت طبیعی آب است. شناگر باید ابتدا در حالت ستاره دریایی (به پشت دراز کشیده با دستها و پاها باز) قرار گیرد و سعی کند بدن خود را شل کند. مربی میتواند شناگر را هدایت کند تا نفس عمیق بکشد و به آرامی در آب فرو رود. این تمرین به شناگر کمک میکند تا حس کند آب چگونه بدن را نگه میدارد. تکرار این تمرین در هر جلسه به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه میتواند اعتمادبهنفس شناگر را افزایش دهد. شناگران باید تشویق شوند که بدون ترس با آب ارتباط برقرار کنند. این تمرین همچنین به بهبود کنترل تنفس و آرامش در آب کمک میکند.
تمرینات کشش دست به شناگران مبتدی کمک میکند تا حس بهتری از حرکت در آب پیدا کنند. این تمرینات بر حرکت دستها در آب و درک مقاومت آن تمرکز دارند. شناگر میتواند در لبه استخر بایستد و با یک دست حرکات کشش کرال یا قورباغه را انجام دهد. مربی باید شناگر را تشویق کند که به احساس فشار آب روی کف دست و انگشتان توجه کند. این تمرین باید به آرامی و با تمرکز انجام شود تا شناگر تفاوت بین حرکات قوی و ضعیف را درک کند. هر دست باید به مدت ۱ دقیقه تمرین کند و سپس دست دیگر امتحان شود. تکرار این تمرین در سه ست میتواند به بهبود حس آب کمک کند. این تمرین همچنین به یادگیری تکنیک صحیح کشش دست کمک میکند و شناگر را برای شنا در مسافتهای طولانیتر آماده میکند.
ابزارهای کمکی مانند تخته شنا یا فین به شناگران مبتدی کمک میکنند تا حس آب را بهتر درک کنند. تخته شنا به شناگر امکان میدهد تا روی حرکات پاها تمرکز کند و جریان آب را روی پاها احساس کند. فینها نیز با افزایش مقاومت آب، حس فشار را تقویت میکنند. شناگر میتواند با تخته شنا مسافت کوتاهی (مثل ۲۵ متر) شنا کند و به احساس آب روی پاها توجه کند. مربی باید شناگر را هدایت کند تا حرکات را به آرامی انجام دهد و به تغییرات فشار آب دقت کند. استفاده از این ابزارها باید در هر جلسه به مدت ۱۰ دقیقه انجام شود. این تمرینات به شناگر کمک میکنند تا به تدریج با دینامیک آب آشنا شود. ابزارهای کمکی همچنین اعتمادبهنفس شناگر را افزایش میدهند و یادگیری را سرگرمکنندهتر میکنند.
تنفس صحیح در آب بخش مهمی از تقویت حس آب است، زیرا به شناگر کمک میکند تا با ریتم آب هماهنگ شود. شناگران مبتدی اغلب با تنفس در آب مشکل دارند، اما تمرینات ساده میتوانند این مشکل را برطرف کنند. شناگر میتواند در عمق کم بایستد، صورت خود را در آب فرو ببرد و به آرامی حباب ایجاد کند. این تمرین باید به مدت ۳۰ ثانیه تکرار شود و سپس شناگر استراحت کند. مربی باید شناگر را تشویق کند که به احساس آب روی صورت و فشار آن توجه کند. این تمرین را در ۴ ست انجام دهید و بین هر ست ۲۰ ثانیه استراحت کنید. این تمرین به شناگر کمک میکند تا با آب راحتتر شود و ترس از فرو رفتن در آب را از بین ببرد. تنفس صحیح همچنین به بهبود استقامت و هماهنگی در شنا کمک میکند.