شنا به عنوان یک ورزش کمفشار، برای بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) فواید بسیاری در بهبود تعادل و هماهنگی دارد. آب به دلیل خاصیت شناوری، وزن بدن را کاهش میدهد و فشار روی مفاصل و عضلات را کم میکند، که این امر به بیماران کمک میکند حرکات خود را با اطمینان بیشتری انجام دهند. تمرینات شنا، بهویژه حرکات ریتمیک مانند کرال سینه، میتوانند هماهنگی بین دستها و پاها را تقویت کنند. این ورزش به بهبود حس عمقی (proprioception) کمک میکند، که در بیماران MS اغلب مختل میشود. جلسات منظم شنا میتوانند به کاهش خطر افتادن و بهبود ثبات در حرکات روزمره کمک کنند. مربیان تخصصی میتوانند برنامههای شنا را متناسب با نیازهای بیمار تنظیم کنند تا پیشرفت تدریجی حاصل شود. علاوه بر این، شنا به بیماران انگیزه میدهد تا فعال باقی بمانند و اعتماد به نفس خود را افزایش دهند. این فعالیت همچنین میتواند به کاهش اسپاسمهای عضلانی کمک کند که در MS شایع است.
خستگی یکی از علائم اصلی بیماری MS است که میتواند کیفیت زندگی بیماران را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. شنا به دلیل ماهیت کمفشار خود، به بیماران MS کمک میکند تا بدون احساس خستگی مفرط، فعالیت بدنی داشته باشند. آب خنک استخر میتواند دمای بدن را تنظیم کند و از گرمای بیش از حد که علائم MS را تشدید میکند، جلوگیری کند. جلسات شنا با شدت متوسط میتوانند جریان خون را بهبود ببخشند و اکسیژنرسانی به عضلات را افزایش دهند، که منجر به افزایش سطح انرژی میشود. تمرینات منظم شنا همچنین میتوانند به بهبود کیفیت خواب کمک کنند، که برای کاهش خستگی ضروری است. بیماران باید با مربیان یا فیزیوتراپیستها همکاری کنند تا برنامههای شنا متناسب با سطح انرژیشان طراحی شود. این فعالیت به بیماران کمک میکند تا احساس سرزندگی بیشتری داشته باشند. در نهایت، شنا میتواند به بهبود خلقوخو و کاهش افسردگی مرتبط با خستگی کمک کند.
بیماران MS اغلب با ضعف عضلانی و اسپاسمهای دردناک مواجه هستند که حرکت را دشوار میکند. شنا به تقویت عضلات بدون وارد کردن فشار زیاد به بدن کمک میکند، زیرا مقاومت آب به طور طبیعی عضلات را درگیر میکند. حرکات نرم و روان در آب، مانند شنا با تخته یا تمرینات مقاومتی سبک، میتوانند به بهبود قدرت عضلانی کمک کنند. شناوری آب به کاهش تنش در عضلات و مفاصل کمک میکند و اسپاسمها را تسکین میدهد. جلسات منظم شنا میتوانند انعطافپذیری عضلات را افزایش دهند و از سفتی جلوگیری کنند. بیماران باید تحت نظارت متخصصان شنا کنند تا از حرکات ایمن و مناسب استفاده کنند. این ورزش همچنین به بهبود گردش خون کمک میکند که میتواند اسپاسمها را کاهش دهد. در نهایت، شنا به بیماران MS کمک میکند تا کنترل بهتری بر بدن خود داشته باشند.
بیماری MS میتواند فشار روانی زیادی به بیماران وارد کند، از جمله اضطراب و افسردگی. شنا به عنوان یک فعالیت آرامبخش، میتواند به کاهش استرس و بهبود سلامت روان کمک کند. محیط آب به دلیل خاصیت آرامشبخش خود، به بیماران کمک میکند تا ذهن خود را از نگرانیها آزاد کنند. تمرینات ریتمیک شنا میتوانند به ترشح اندورفین، هورمون شادی، کمک کنند که خلقوخو را بهبود میبخشد. جلسات گروهی شنا همچنین میتوانند حس تعلق به جامعه را تقویت کنند و انزوای اجتماعی را کاهش دهند. مربیان میتوانند با ایجاد محیطی مثبت و حمایتگر، انگیزه بیماران را افزایش دهند. این فعالیت به بیماران کمک میکند تا با چالشهای روانی بیماری بهتر کنار بیایند. در نهایت، شنا میتواند اعتماد به نفس بیماران را تقویت کند و احساس کنترل بر زندگی را افزایش دهد.
ایمنی در شنا برای بیماران MS از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا این بیماران ممکن است با محدودیتهای حرکتی یا خستگی مواجه باشند. دمای آب باید بین 27 تا 29 درجه سانتیگراد باشد تا از تشدید علائم جلوگیری شود، زیرا گرمای بیش از حد میتواند برای بیماران MS مضر باشد. بیماران باید تحت نظارت مربیان آموزشدیده یا فیزیوتراپیستها شنا کنند تا از حرکات ایمن و مناسب استفاده کنند. استفاده از تجهیزات کمکی مانند تخته شنا یا نودلهای شناوری میتواند به حفظ تعادل کمک کند. جلسات شنا باید کوتاه و متناسب با توانایی بیمار باشد تا از خستگی بیش از حد جلوگیری شود. بیماران باید قبل از ورود به آب، حرکات کششی انجام دهند تا از آسیب جلوگیری کنند. وجود ناجی غریق در استخر الزامی است تا در صورت بروز مشکل، کمک فوری ارائه شود. این نکات به بیماران کمک میکند تا از فواید شنا به طور ایمن بهرهمند شوند.